Echo serca
CO TO JEST BADANIE ECHOKARDIOGRAFICZNE?
Badanie echokardiograficzne, zwane też potocznie „echo serca”, jest niezwykle cennym badaniem w diagnostyce chorób układu krążenia. Wykorzystuje ono fale ultradźwiękowe dla uwidocznienia struktur serca i oceny przepływów krwi i ruchu tkanek mięśnia sercowego.
Umożliwia ocenę wielkości jam serca, pracy mięśnia sercowego, ocenę zastawek serca, także ocenę aorty i osierdzia. Jest to metoda nieinwazyjna i niebolesna, która może być wielokrotnie powtarzana. Echokardiografię, którą wykonuje się przykładając głowicę do klatki piersiowej pacjenta, nazywamy echokardiografią przezklatkową.
NAJCZĘSTSZE WSKAZANIA DO WYKONANIA BADANIA ECHOKARDIOGRAFICZNEGO PRZEZKLATKOWEGO:
- występowanie objawów potencjalnie związanych z chorobą serca: bóle w klatce piersiowej, duszność, kołatania serca, omdlenia, udar mózgu, obrzęki, zatorowość obwodowa, sinica, gorączka
- szmer nad sercem, wady serca wrodzone i nabyte- rozpoznanie wady, ocena istotności i następstw, okresowe badania kontrolne, okresowa ocena sztucznych zastawek serca; podejrzenie infekcyjnego zapalenia wsierdzia
- ocena zmian w sercu w przebiegu nadciśnienia tętniczego
- pacjent z podejrzeniem bądź rozpoznaniem niewydolności serca- ocena wielkości jam serca i funkcji komór serca, ocena ciśnienia płucnego, diagnostyka w kierunku kardiomiopatii i zapalenia mięśnia sercowego, kontrola wyników leczenia; ocena najbliższych członków rodziny pacjentów z wrodzonymi kardiomiopatiami; ocena zmian w sercu w przebiegu chemioterapii
- choroba niedokrwienna serca- ocena następstw niedokrwienia mięśnia sercowego (odcinkowe zaburzenia kurczliwości, blizny i tętniaki pozawałowe, niedokrwienna niedomykalność mitralna)
- zaburzenia rytmu serca- komorowe (liczne ekstrasystole komorowe, częstoskurcze komorowe) i nadkomorowe (migotanie i trzepotanie przedsionków, częstoskurcze nadkomorowe)
- choroby osierdzia- płyn w jamie osierdziowej, zaciskające zapalenie osierdzia
- ocena aorty piersiowej- podejrzenie tętniaka aorty, podejrzenie rozwarstwienia ściany, podejrzenie bądź rozpoznanie zespołu Marfana
ZAUTOMATYZOWANA OCENA FRAKCJI WYRZUTOWEJ
Jednym z ważniejszych parametrów ocenianych podczas badania echokardiograficznego jest frakcja wyrzutowa lewej komory, w skrócie LVEF. Jej wartość oznacza odsetek objętości krwi (wyrażany w procentach) wyrzucanej w każdym cyklu serca z lewej komory. Frakcja wyrzutowa jest zwykle miarą "siły" lewej komory (funkcji skurczowej), chociaż w wielu przypadkach interpretacja wyniku zależy od innych nieprawidłowości współistniejących u pacjenta. Wartość prawidłowa LVEF powinna być zwykle wyższa niż 55-60%. Najczęściej wartość frakcji wyrzutowej jest szacowana wzrokowo lub wyliczana z wymiarów lewej komory w skurczu i rozkurczu- te metody są jednak obarczone potencjalnie dużym błędem oceny. Najlepszą metodą jest wykonanie obrysów zarysu wnętrza lewej komory (wsierdzia) w skurczu i rozkurczu lewej komory, najlepiej z dwóch projekcji. Zwykle obrysy wykonywane są ręcznie poprzez kreślenie zarysu wsierdzia na ekranie monitora. Ta metoda jest jednak czasochłonna i w związku z tym często pomijana w analizie badania.
W moim Gabinecie stosuję metodę półautomatycznej oceny frakcji wyrzutowej lewej komory (tzw. "auto-EF"), gdzie obrysy wsierdzia wykonuje automatycznie program komputerowy. Metoda ta jest zdecydowanie szybsza i dokładniejsza od metody ręcznej.
Kontakt i umawianie wizyt
ul. Zielone Wzgórze 6/7
80-283 Gdańsk Matemblewo
© DR MED. ANDRZEJ KOPROWSKI, All rights reserved.